Bij een echtscheiding kunt u samen afspraken maken over financiële zaken, zoals de hoogte van de alimentatie. Dit kan zowel om kinderalimentatie als partneralimentatie gaan. Aangezien er bij kinderalimentatie een andere rekenmethodiek wordt gebruikt dan bij partneralimentatie, moet tussen deze twee vormen onderscheid worden gemaakt.
Behoefte
Om de hoogte van de alimentatiebijdrage te kunnen bepalen, wordt eerst gekeken naar de behoefte van de alimentatieontvanger. Bij kinderalimentatie wordt de behoefte berekend aan de hand van het inkomen van partijen op het moment van scheiding, waarbij het aantal kinderen en de leeftijd van de kinderen van belang is. De behoefte van de partneralimentatie kan op twee manieren worden bepaald:- In de meeste gevallen wordt door de alimentatieontvanger een behoeftelijst opgesteld met daarin de gebruikelijke uitgaven ten tijde van het samenleven. Aan de hand van deze lijst worden de kosten vervolgens nauwkeurig in kaart gebracht.
- Daarnaast kan de behoefte bij partneralimentatie ook worden bepaald aan de hand van een vuistregel, de zogenaamde ‘Hof-norm’. Hierbij wordt de behoefte gelijk gesteld aan 60% van het netto gezinsinkomen, verminderd met de kosten van de kinderen.